Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

Στης Τζένης το ουζερί, ξανά...



 



ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ
(Στης Τζένης το ουζερί. – Δυο σημειώσεις στο περιθώριο της 3ης βραδυάς αντεργκράουντ ποίησης και μουσικής)


1.
Τί Παρίσια, τί Κάτω Πατήσια!
Εκεί "μπητνίκ".
"μπήτουλες" εδώ πέρα.


2.
Ταμ-ταμ και μπαγλαμάδες
και στα ποτίρια λεμονάδες που καίνε.
Πέντε τα ξημερώματα
ο Μπιλ le bossu απαγγέλλει με την γαϊδουροφωνάρα του:
«Δεν πειράζει!»

Μακάριοι οι γείτονες, ότι αυτών εστί η καλημέρα!








Στιγμιότυπα:

Ρυθμοί μαύροι, αφρικάνικοι
Ο Τάκης μνημονεύει Χρήστο Ζυγομαλά
Ο Γκαγκάν μνημονεύει Γιώργο Β. Μακρή και Γιώργο Διαλυνά
Ο Σαολίν παίζει την Αχάριστη σπαραχτικά
Ο Καπετάνιος τραγουδά Εισαγγελέα πάγαινε να πλύνεις κάνα πιάτο
Ο ζωγράφος κοιμάται λιώμα απ’ το πιοτί
Όλους τους ρεμπέτες της παρέας μας τους λεν Νίκους και βασικά Τρελλάκηδες
(έστω κι’ αν τον Χρήστο τον λένε Ζάχο, Τρελλάκιας κι’ αυτός)
Ο Μπιλ έχει κουρντισμένη την κιθάρα του όπως ο Λου Ρηντ
Η Ρεν έχει έναν γάτο που δεν είναι ακριβώς γάτος αλλά χαμόγελο γάτου...

Να ξέρεις, υπάρχει ζωή και μετά τις εκλογές – επί Νέας Δημοκρατίας κι’ έτσι.
Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα Μητσοτάκη!



3η βραδυά αντεργκράουντ ποίησης και μουσικής, 20/7/2019
(Μερικά στιγμιότυπα έτσι όπως κατεγράφησαν πρόχειρα οι περισσότερες από κάμερες κινητού κλπ.)



 

 



 

 


 

 






Στιγμιότυπα

Περί τα μεσάνυχτα έχουμε πιάσει όλοι τα όργανα και του δίνουμε να καταλάβει, πες το συμφωνική της τρελλής αιθρίας, πες το τζαμ σέσσιον των νυχτερινών αγριμιών!
Αυτά είναι τα λόγια που σηκώθηκε και μας τραγούδησε η Μαριάνθη...

(Η οδός Μαλακάση ήταν μέχρι πρότινος ένα γραφικό δρομάκι στα Κ. Πατήσια αλλά πλέον είναι παραπόταμος του Κόνγκο!)










ΥΠΟΚΙΝΗΤΕΣ ΥΠΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ


Ο Μπράϊαν Πάλμερ, στις Κουλτούρες της Νύχτας του, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μελέτη ακαδημαϊκή κι’ έτσι,* στο κεφάλαιο το αφιερωμένο στους μπητ μας τους παρουσιάζει ως εξής – στο περίπου:
Κάνανε διάφορα λέει τρελλά κι’ αντισυμβατικά πράγματα, π.χ. ποιητικές βραδυές δωρεάν χωρίς εισιτήριο...
Άραγε – τότες – η Ελλάς είναι η χώρα των μπητ, των Χτυπημένων όπως εύστοχα ειρήσθω εν παρόδω είχε αποδώσει κάποτε ο Πουλικάκος τον όρο στη γλώσσα μας;
Γελάμε βεβαίως.
Αλλά κρατούμε και υπογραμμίζουμε την ουσία: τα τρελλά κι’ αντισυμβατικά πράγματα!
Οι βραδυές μας στης Τζένης το ουζερί – μα κι’ άλλα στέκια – είναι η απάντησή μας στις συμβάσεις, τις αξίες, τα ήθη της πολιτιστικής μας αγοράς.
(Θίγουμε κάποια τέτοια ζητηματάκια αλλού, σε γκαγκάν μανιφέστα κ.ά. γραπτά και παρεμβάσεις, ας μην επανέλθουμε εδώ…)

Ωραία το λέει ο Μητρογιαννόπουλος: Οι λογοτεχνικές βραδυές όπως θα έπρεπε να είναι, με πολλή μουσική και χωρίς πολλή λογοτεχνία.
Κι’ η Ρεν η τραγουδίστρια: – Ε.Μ.Π., πώς λέμε Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, εμείς λέμε Ελευθερία Μουσική Ποίηση.

Και κάτω τα χέρια από το Άσυλο!

Υπογραφή:
     Υπ-Υπ

___

Σημειώσεις:

Οι Κουλτούρες της Νύχτας κυκλοφορούν και στα ελληνικά, διαθέσιμο απ’ ό,τι βλέπω ακόμα. – https://www.e-shop.gr/koyltoyres-tis-nyxtas-p-BKS.0037996

Υποκινητές υποκουλτούρας μας χαρακτήρισε κάποιος, λέει ο Μπιλ. Αν αυτός ο κάποιος είναι εχθρός μας, να ζήσουν οι εχθροί μας, είν’ οι καλύτεροι φίλοι μας εν τοιαύτη περιπτώσει! Αν πάλι ο κάποιος είναι φίλος, ζήτω οι φίλοι μας με τα ωραία τους!



Ο μουσιού Κανένας, - ο μονόφθαλμος βάτραχος,
κηρύκειον της βραδυάς μας. 




Ποίημα


ΜΠΛΟΥΖ ΣΕ ΣΙ ΜΑΤΖΟΡΕ



Όπου κι’ αν βρίσκεστε αδέλφια
όποιος κερατάς κι’ αν κυβερνάει
μνημονεύετε πάντα
Γιώργο Β. Μακρή
και μνημονεύετε
Γιώργο Διαλυνά
Γιώργηδες αμφότεροι
κι' αμφότεροι σάλταραν από ταράτσα...

Κι’ ακούτε Τσάρλυ Κρίστιαν
η πρώτη – θαρρώ – ηλεκτρική κιθάρα έβερ.

Και πίνετε το ουζάκι σας στης Τζένης το ουζερί
– πείτε κι’ ένα ποίημα! –

Κάνει καλό!
Πολύ καλό!
Πάρα πολύ καλό!

Στη δε Σύρο
– ξέρετε –
αν δεν μας βρίσκετε στο Μποέμ μάλλον στο Λαουτάρι θα ’μαστε!

Όπου κι’ αν βρίσκεστε αδέλφια κι’ όποιος κερατάς κι’ αν κυβερνάει...




Ο Νίκος έβγαλε αυτή τη φωτογραφία.




Μούζικα: Τσάρλυ Κρίστιαν, Blues in B.








Η Τζένη.





2 σχόλια:

  1. Να θυμηθώ να συμπληρώσω ένα ακόμα στιγμιότυπο, ένα παραλειπόμενο του Μέγα Λαϊκού που μας διηγιέται ο Μητρογιαννόπουλος... Ταξιδεύει λέει με τον κύριο Στάθη στην Πελοπόννησο. Το αμάξι σβύνει μπροστά σε έναν ύποπτο μόλισμαν, κάπου στην Αρκαδία.
    Κυττάζει ο μόλισμαν.
    - Για πού το βάλατε αγόρια;
    - Απ' τη Καλαμάτα ερχόμαστε, του κάνει ο κ. Στάθης.
    - Και δε μου λέτε, τί φρούτα βγάζει η Καλαμάτα;
    - Νταμίρες κύριε Ναύαρχε.

    (Στο περίπου, από μνήμης το γράφω εδώ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφα πράγματα που φτιάχνουν οι παρέες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή