Ο Στρατηγός

Θυμάται η κυρά Γεωργία, τότες που δούλευε υπηρέτρια στον κ. Στρατηγό και τις δυο αδελφές του – όλοι τους αζευγάρωτοι...

Σπιταρόνα, κυριλέ, κάπου στην Δροσοπούλου, αντίκες κ.τ.λ.

Τί ωραίες ιστορίες που έλεγε ο κ. Στρατηγός απ’ τη ζωή στα στρατόπεδα και τα πεδία των μαχών! Και πόσα δεν είχε ζήσει ο γενναίος Στρατηγός μας!

Μια μέρα αισθάνθηκε αδιαθεσία. Κάλεσαν το 166. Το 166 ήρθε. Πήραν τον ανθρωπάκο. Η κυρά Γεωργία από δίπλα του πάντα. Καθώς τον μετέφεραν με το φορείο αυτός μοίραζε διάτες: 

– Και προ πάντων, κυρά Γεωργία, μη ξεχάσεις να πεις στον γιατρό: 1 κουταλάκι το πρωΐ, 1 κουταλάκι το μεσημέρι κι’ 1 κουταλάκι το βράδυ Κουταλάξ για να κάνω κακά μου.

Αυτή ήταν κι’ η τελευταία κουβέντα του γενναίου μας Στρατηγού.

Μούζικα: Μια διαφήμιση του Guttalax, υποθέτουμε από την ρώσσικη τελεβιζιόν.

ΥΓ.  Προφανώς η ιστορία της κυρά Γεωργίας με έχει βαθύτατα επηρεάσει. Θυμήθηκα αίφνης ένα από τα περίφημά μου Κάρβουνα (στιχάκια με τον τρόπο του υπαίθριου πορτρετίστα). Ένα από δαύτα είναι...

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Η προτομή του

υπαίθριο W.C. (αποχωρητήριον)

για τα φτωχά μας σπουργίτια.

Ενδιαφέρον έχει και η Πομπή Κωλέ μας! Αν και δεν αναφέρεται απαραιτήτως σε στρατηγούς:

ΠΟΜΠΗ ΚΩΛΕ

Μιανού ο κώλος παίζει το τρομπόνι

Μιανού άλλου ο κώλος παίζει τη τρουμπέτα

Του χοντρού ο κώλος παίζει την τούμπα

και πάνε... αργά...

αργά...

στο ρυθμό της πένθιμης κωλοφαμφάρας.

Ήτανε σπουδαίος κώλος

ο κώλος αυτουνού που είναι μες στην κάσα.

Έκπληξη προκαλεί η ομοιότης της πολύ ποιητικής μας Πομπής... με κάποιες γελοιογραφίες, παλαιότερες μάλλον, αγνώστων, τις οποίες εντοπίσαμε στο διαδίκτυο.

(Η εικόνα πάνω, στην αρχή, είναι βεβαίως Μόντυ Πάϋθονς).

Ετικέττες: Γκουταλάξ, Κακά, Κλανιά, Κουταλάξ, Κώλος, Παχύ έντερο, Πεδία μαχών, Ποίηση (με πι κεφαλαίο), Πολυχρόνης, Πορδή, Πριτς, Σκατά, Σκρατά, Στρατά, Στρατηγός, Υμπύ, Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι κλπ. κλπ.