ΜΠΑΝΑΝΕΣ

Μ’ αρέσει να βλέπω στα ντοκυμανταίρ τους γορίλλες ν’ αγκαλιάζονται και να κυττάζουνται τρυφερά.

Τί ωραίοι που ’ναι οι καργιόληδες οι γορίλλες!

Όποτε αγκαλιάζω το κορίτσι, συνήθως στην κουζίνα, απάνω από την κατσαρόλα με τον τραχανά, νοιώθω πως είμαστε κι’ εμείς δυο τέτοιοι τρυφεροί γορίλλες. Πολύ καργιόληδες, μά τη Παναγία! Πολύ μεγαλειώδες αυτό το συναίσθημα, δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια.

Την ξεψειρίζω στοργικά και αφίνομαι παρομοίως στα στοργικά της ξεψειρίσματα. Οι ψείρες – εμείς, να ξέρετε, άλλην έγνοια δεν έχομε απ’ τις ψείρες.

Τραγούδι: Ούγκα-Μπούγκα, Πουλικάκος - Σπυρόπουλος.
("Ο κύριος Μήτσος Γορίλλας", ακούγεται να λέει η Θέκλα στο τέλος...)