Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

ΑΡΓΑ





Γιατί – αναρωτιέται ο Κούντερα –
χάθηκε η ηδονή της βραδύτητας;
Α, πού πήγαν – λέει – οι παλιοί αργόσχολοι;
Πού είναι αυτοί οι φυγόπονοι ήρωες των λαϊκών τραγουδιών, αυτοί οι πλάνητες που χαζεύουν από μύλο σε μύλο
και κοιμούνται στο ύπαιθρο;
Άραγε χάθηκαν μαζί με τους χωματόδρομους, μαζί με τα λιβάδια και τα ξέφωτα, μαζί με τη φύση;
Μια τσέχικη παροιμία δίνει τον ορισμό της γλυκιάς απραξίας τους με μια μεταφορά: κυττάζουν τα παράθυρα του καλού Θεού.
Όποιος κυττάζει τα παράθυρα του καλού Θεού δεν βαριέται, είναι ευτυχής...

Πάω αργά –
ωσάν τον συγγραφέα της Βραδύτητας.
Κυττάζω στο καθρεφτάκι: πάντα το ίδιο αυτοκίνητο, που δεν μπορεί να με προσπεράσει εξαιτίας της αντίθετης κυκλοφορίας.
Είναι μια Πόρσε.
Πλάϊ στον οδηγό κάθεται μια γυναίκα.
Γιατί δεν της διηγείται κάτι αστείο;
Γιατί δεν ακουμπάει την παλάμη του στο γόνατό της;
Γιατί εκείνη δεν του χαϊδεύει τα μαλλιά;
Τουναντίον, απ' ό,τι καταλαβαίνω, μάλλον με βρίζουν που δεν τρέχω – κάτι τέτοιοι προκαλούν τα ατυχήματα στον δρόμο,
λένε...
Δείχνουν εκνευρισμένοι.
Δεν θάναι ερωτευμένοι, οι ερωτευμένοι δεν εκνευρίζονται. Ούτε βιάζονται.
Τέλος πάντων, βρίσκουν μια ευκαιρία, με προσπερνούν.
Αναπτύσσουν ταχύτητα.
Σε 15 δευτερόλεπτα έχουν χαθεί μπροστά μου.
Τρομερή επιτάχυνση η Πόρσε και άριστες προδιαγραφές ασφαλείας, πρέπει να το παραδεχθώ.
Δεν θα άλλαζα με τίποτα το σαραβαλάκι μου με μια Πόρσε.

(Μου είναι αδιάφορη κι’ η επιτάχυνση και η ασφάλεια, την ελευθερία και το πάσο μου θέλω εγώ).

Στο μεταξύ, στην Εθνική, σ’ ένα πάρκινγκ, ένας νέος έχει σταματήσει στην άκρη για να κατουρήσει.
Είναι απόλαυση να ξαλαφρώνεις στην Εθνική.
Στο Χόντα Κιβίκ τον περιμένουν η γυναίκα και το μωρό τους.
Η Πόρσε πέφτει πάνω τους
"with love"
όπως γράφουν οι μακελάρηδες στις βόμβες τους.

(Ίσως είδατε το βίντεο, φρικαλέο κι’ εξωφρενικό όσο κι’ ένας βομβαρδισμός).

Πάει η γυναίκα με το μωρό.

Βλήματα !

(Μάθαμε αργότερα πως την Πόρσε οδηγούσε ένας γόνος καλής οικογένειας κλπ. Λες και δεν το ξέραμε ή νομίζαμε πως είναι κάποιος δικός μας...)

Ε, βλήματα !  

Τι ξέρετε εσείς από παράθυρα του καλού Θεού, τι ξέρετε από κατούρημα στην Εθνική Οδό;
Γι’ αυτό είσαστε βλήματα.




Βίντεο: Το ατύχημα το οποίο μας ενέπνευσε, από μια λεγόμενη κάμερα ασφαλείας της Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας.




Σημειώσεις: Το σκίτσο απάνω είναι του Γίρζι Γίρασεκ, από το τσέχικο χιουμοριστικό περιοδικό "Plamen" της εποχής της Άνοιξης της Πράγας.
(Χρησιμοποιήθηκε μάλιστα κι' ως εξώφυλλο στο βιβλίο Η δύναμη της Άνοιξης, μτφ. Ρενέ Ψυρούκη, εκδ. Στιγμή, 1987, δρχ. 360)
Στο ποίημά μας, ο καλός Θεός να το κάνει ποίημα δηλαδή, χρησιμοποιήσαμε βεβαίως ατόφια αποσπάσματα του Κούντερα, από τη Βραδύτητά του... (μτφ. Σεραφείμ Βελέντζας, εκδ. Εστία, 2009)




Φωτογραφίες, διάφορες: βλήματα



















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου