Σκώροι!

Βαλάντης Βορδός

[ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ… ]

                                                              Στον Μπασιάκο αφιερωμένο

Στα σπίτια τα παλιά ,

στις φτωχικές τις συνοικίες ,

οι σκώροι ειν’ αρχοντικοί.

Στις τσέπες τους έχουν

κρυμμένα τα ρεβόλβερ.

Δεν εξηγούνται ladies and gentlemen αλλιώς

αυτές οι τρύπες στα πουλόβερ.

ΣΥΝΟΨΗ

Θα πεθάνουμε

μια μέρα τελεσίδικα

Στο ενδιάμεσο

λίγα ποιήματα που αγαπήσαμε

μια γυναίκα που λατρέψαμε

δυο-τρεις φίλοι

μερικά σκυλιά που νιώσαμε την μοίρα τους

ίδια με την δική μας

Αυτό είναι όλο.

ΕΦΤΑΜΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ

Εφτάμιση στους δέκα που μαθαίνουνε πως γράφω, με ρωτάνε

αν βγάζω λεφτά απ’ τα ποιήματα ή γιατί δεν γράφω στίχους για τραγούδια

Έχω να πω μονάχα πως

πρέπει να είναι το λιγότερο ανόητοι,

δεν γίνονται όλα για τα φράγκα σ’ αυτόν τον μπουρδελοπλανήτη, δεν βγάζω κι ούτε γουστάρω να βγάζω

ούτε στίχους για τραγούδια μπορώ να γράψω, γιατί απλά δεν μπορώ

Γενικά δεν είμαι καλός σε τίποτα στην τελική αλλά ξέρω να υψώνω ένα ποτήρι με μια κίνηση κομψή, που λέει κι ο Καρούζος.

Ο φίλος μου ο Βαλάντης, απ' τον Πολύγυρο, 

ποιητής και φούρνιαρης, εργάτης δηλ. σε φούρνο, φίλος 

καλός των σκύλων καταρχήν κ.τ.λ.