Πλησιάζοντας επέτειος...

(*)

25 του Μάρτη, αργία σήμερα, ξυπνάω με κέφια.

Ξουρίζομαι και τραγουδάω:

«Θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν, θα την περνάω φίνα…»

Η αγαπούλα, αγουροξυπνημένη, ακόμα στο κρεβάτι, με κυττάζει με το ’να μάτι της το υπέροχο το μύγδαλο μέσ’ απ’ τα παπλώματα.

«Θα πάρω και το κορίτσι μου να τόχω συντροφιά μου».

Τ σ ί ο υ !

25 του Μάρτη.

Δεν θα πάμε στην παρέλαση, αγαπούλα, καλύτερα να πάμε μετανάστες – πού αλλού, στην ζούγκλα, φυσικά!

Έτσι όπως τα λέει και το τραγούδι.

Και τίθεται τώρα το ερώτημα:

Άραγε στην ζούγκλα θα μας κυττάνε περίεργα αυτοί οι τσίτσιδοι άγριοι που είμαστε ντυμένοι ευρωπαϊκά;

Ε, μάλλον, το δίχως άλλο.

Θα μας περιφρονούνε άραγε;

Θα μας περιθωριοποιήσουν;

Χμ!

ΜΗ ΝΤΥΝΕΣΑΙ, ΑΓΑΠΟΥΛΑ!

Το πιο πιθανόν εκεί στην ζούγκλα είναι να προσαρμοστούμε και να γυρνάμε τσίτσιδοι κι’ εμείς σαν τους άγριους·

άμεσα, κι’ αν όχι άμεσα, σε μια-δυο βδομάδες.

Μη ντύνεσαι, αγαπούλα, δεν χρειάζεται.

[ Περί παρελάσεων ]

Όσο για τις παρελάσεις:

Στην ζούγκλα δεν κάνουν παρελάσεις.

Δεν είναι υποκριτές οι άγριοι σαν τους δικούς μας, τους Ευρωπαίους –

δεν χρειάζεται να κάνουν παρελάσεις για να

παίρνουν μάτι κάτι μικρές μοντέλες τόσο άχαρες πάνω στα δωδεκάποντα

και να

κάνουν πως σοκάρονται με μια μουσουλμάνικη μαντήλα

Άσε

που οι άγριοι

δεν

έχουν

ούτε σημαία

ούτε σημαιοφόρους

ούτε αριστούχους, για να τους βάζουν παραστάτες

– ντιπ απολίτιστοι αυτοί οι άγριοι! –

ούτε καν

μήτε Άδωνη έχουν μηδέ Σφακιανάκη!

Είναι φτυχισμένοι οι άγριοι.

Κι’ η ζούγκλα, πλούσια και φιλόξενη.

Πιστεύω

– ελπίζω –

να προσαρμοστούμε γρήγορα, αγαπούλα,

διότι η Ευρώπη κατοικείται πλέον μόνον από πιστοποιημένους πανηλίθιους, δεν μας σηκώνει άλλο.

Μη ντύνεσαι!

Άσμα (πατριωτικόν εννοείται): Άνευ σημασίας, άνευ ουσίας, Μήτσος. 

Συν μπόνους τρακ: Ένα μαλακισμένο τραγουδάκι, του ιδίου.

Σημείωσις & βίντεο: Αυτό που λέγει το ανωτέρω πατριωτικόν άσμα, "για μένα; - για μένα; - κλπ." σατυρίζει, σαρκάζει μάλλον μια διαφήμιση του λαχειοφόρου ομολογιακού δανείου που κυκλοφόρησε επί χούντας, το '71. Μπορούμε να απολαύσουμε την εν λόγω διαφήμιση στο 21:18 προς 19 δευτερόλεπτο του κάτωθι βίντεο από τη σειρά Πανόραμα μιας Επταετίας.

 (*) Εικόνα: Μια ζουγραφιά του Πητ Κουτρουμπούση αποπίσω σε πακέτο τσιγάρων. Τιτλοφορείται αν δεν απατώμαι Το τέλος του καλοκαιριού ή τέλος του κόσμου, κάπως έτσι.

 (Για τους τύπους: από τα αρχεία του Μ. Νταλούκα...)

Ακολουθούν: μία ρεκλάμα εθνικού χαρακτήρος και φωτό με λεβέντικο εθνικό μας χορό υπό Πητ και Κέϊτ.