Μπεκρουλοεμβατήριον

                                                                                                         Στον φίλο μου τον Χρίστο τον Μέγκλη αφιερωμένο.

Είναι ο δρόμος αυτός χαρτί

Και το χαρτί είναι δρόμος

Ένα βουλεβάρτο πες, ντιπ παριζιάνικο

Αν είναι δυνατόν!

Παριζιάνικο βουλεβάρτο στην Αμαλιάδα!

Είναι ο ποιητής αυτός ποιητής

Κι’ ο εν λόγω ποιητής είναι ποιητής βεβαίως

Αν κρίνουμε απ’ το περπάτημά του

(κι’ απ’ το καπέλο του) (bis)

Ελαφρώς σουρωμένος

(μπίτι! ντίρλα!)

Είναι κι’ ο κίτρινος μούργος αυτός έμπνευση

Κι’ η έμπνευση είναι κίτρινος μούργος

Στο γερο-πλάϊ μου

(χαίρετε!)

Μ’ ένα ξεροκόμματο ποίημα στο στόμα.

                                                                                                                                       Αμαλιάδα 25/7/2010

(*) Το γκίφ είναι του Kajetan Obarski, φυσικά. 

Μέγκλης και Τεό.

                          Απάνω το σκίτσο είναι από ένα δεφτεράκι μου με σκίτσα διάφορα, κυρίως όμως πράξεις λογιστικές, προσθέσεις για να ιδώ τί έχω δίνειν διότι λαμβάνειν απ' ό,τι βλέπω δεν βλέπω.