Μπαντέρας & Σία Α.Ε.

Σπουδές απάνω στο καίριο σαιξπηρικό ερώτημα: 

να νιαουρίζει κανείς ή να μη νιαουρίζει;

ΜΠΑΝΤΕΡΑΣ

[1]

Έχουμε καμμιά δεκαπενταριά γατιά εδώ, επισήμως. Θα γράψω για τον Μπαντέρας.

Ήρθε ο καλός σου ένα βράδυ που ’βρεχε, στάζοντας, κλαψουρίζοντας, μικρούλης, ρε σεις ωραίοι είστε, πολύ σας πάω, τί βλέπω, έχουμε και ψαράκι, μπράβο, σκέφτομαι να μείνω μαζί σας.

Καλώς τον, πώς σε λεν;

Μπαντέρας, ακούω όμως και στο ψιτ ψιτ.

Κάποια στιγμή βρήκαμε τον Καψοτόμη, κοριτσάκι, η Καψοτόμη. Ήταν δεν ήταν ενός μηνός, κούτσαινε, κακομοίρικο. Το υιοθέτησε ο Μπαντέρας δίχως δεύτερη κουβέντα.

Τ’ ανάστησε.

Μάνα!

Θυμάμαι σε μια φάση που είχε αρρωστήσει ο Καψοτόμης κι’ εγώ τον έκλαιγα, 3-4 μέρες ούτε έτρωγε ούτε τίποτα, θα πεθάνει. Μια μέρα ταΐζω τον Μπαντέρας, κονσέρβα ατομική για γατιά, τρώει λίγο, κυττάει το άρρωστο μικρό, παίρνει την κονσέρβα και την πάει δίπλα του, φάε βλαμμένο κι’ άσ’ τα ψόφια.

Μας φέρνει και τα κορίτσια του ο Μπαντέρας, τα οποία εννοείται πρέπει πρώτα αυτά να ταΐσουμε, αλλιώς δεν τρώει ο ίδιος. Πολύ τζέντλεμαν.

Να τρώει το κορίτσι, εγώ απλώς να μυρίζω τον κώλο της και να εμπνέομαι!

– Τί ποιητής! Πώς να μην τον αγαπάς! –

(Εγώ δηλ., γιατί τα κορίτσια τον αγαπούν για τον καλό του χαρακτήρα, την στοργή κι’ όλα αυτά τα τρελλά...)

Και φιλότεχνος είναι αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, δεν είναι της ώρας να αναπτύξω.

(Όλοι οι γάτοι άλλωστε είναι φιλότεχνοι).

Η μία εκ των δύο γυναικών του γέννησε τώρα πρόσφατα. Ένα απ’ τα μικρά είναι ίδιος ο πατέρας του, ίδια χρώματα, ίδιο σχέδιο και φυσικά φιλότεχνος! Μικρός είναι ακόμα, ούτε ενός μηνός. Τ’ αδελφάκια του φοβούνται νάρθουν, παρόλο που έρχεται η μαμά τους. Ο μικρός όμως έρχεται, ανεξάρτητος, τρώει, πίνει.

Με συγκινεί ο πατέρας Μπαντέρας, σα ξαπλώνει ο μικρός πάει αυτός και σημαδεύει γύρω-γύρω με τα ούρα του μια μικρή επικράτεια για να τον προστατέψει, ακουμπάει και την κεφάλα του πάνω στην πλατίτσα του μικρού κι’ όταν αποκοιμιέται ο μικρός τον αφίνει και τρέχει πίσω απ’ τον κώλο της μάνας του μικρού ή του Καψοτόμη, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει γίνει μια πολύ χαριτωμένη δεσποινίς αν όχι κυρία.

Η πλάκα είναι ότι ταΐζω και τον Κορλεόνε, που είναι αντίζηλος του Μπαντέρας και πολύ μούτρο, μονόφθαλμος, δεν γουστάρει και χάδια, μόνο μπουνιές με τον καλό μου.

Οι γάτες, καίτοι αλλοτριωμένοι απόγονοι του ξακουστού τίγρη της Βεγγάλης, είναι και γαμώ τα ζώα.

[2]

Ο Μπαντέρας, έτσι τον βαφτίσαν τα κορίτσια, μας ήρθε ένα βράδυ που ’βρεχε, που ’βρεχε μονότονα, κλαψουρίζοντας, μιαουρίζοντας, τί έχετε να φάω, είχαμε ψαράκι, ωραία είστε εδώ ωραίοι και σεις μ’ αρέσετε θα μείνω μαζί σας.

Ο Μπαντέρας – σπουδαίος γάτος. Τσίφτης. Και γαμώ τα παιδιά. Μας φέρνει ποντίκια. Μας φέρνει τις φιλενάδες του.

Μας μιλάει.

Συζητάμε.

Είναι και αναρχοκομμουνιστής.

Για τις φιλενάδες του, μας τις συστήνει: σουρλουλούδες αλλά πολύ κυρίες, κάντε μου τη χάρη να τις ταΐσετε διότι πεινούν.

Μας πείθει.

Η μικρή, η Α. πριν κάνα μήνα βρήκε ένα μικρούλι στο δρόμο και το μάζεψε, αυτό το είπαμε Καψοτόμη, σαν τον ήρωα του Σαίξπηρ, λόγω που κουτσαίνει.

Δεν πίστευα πως θα επιζήσει ο μικρός, μικρή μάλλον, αλλ’ αναστήθηκε.

Ο Μπαντέρας λίγο δυσανασχέτησε στην αρχή, αλλά τελικά τον υιοθέτησε τον μικρό, την μικρή εννοώ.

Σας διαβεβαιώ: του φέρεται σα μάνα.

Του μαθαίνει τα κόλπα της επιβίωσης, πώς τουμπάρουμε τους ανθρώπους, πώς αποφεύγουμε τον Δον Κορλεόνε διότι είναι πολύ νταής γάτος και καλά μαφία και ενδεχομένως με ύποπτες διασυνδέσεις με την αστυνομία κλπ. κλπ.

Ο Καψοτόμης σήμερα είναι άρρωστος. Δεν έτρωγε, κοιμόταν ολημέρα. Του βάνω τροφή του Μπαντέρας, αυτός τρώει, ύστερα παίρνει την κονσέρβα την πάει στο μικρό. Άσε τα ψόφια ρε και τρώγε.

Είναι λίγο ατσούμπαλος ως άντρας, αλλά μάνα κανονική.

Ο Μπαντέρας δεν τρώει μόνον όταν είναι στ’ αλήθεια άρρωστος ή ερωτευμένος.

ΓΕΝΑΡΗΣ

Ο γάτος μας ο Μπαντέρας, επιτέλους, καταδέχθηκε να μπει σήμερα στο σπίτι και να ξεραθεί στον ύπνο.

Πρόσεξα ότι κουτσαίνει ελαφρώς, απ’ το ’να μόνο πόδι.

Ή γάμησε πολύ ή έμπλεξε σε καυγάδες.

4 ΙΟΥΛΙΟΥ ’18

Πέντε γατάκια νεογέννητα μέσα στο πολύτιμο παλιό κινέζικο βάζο δαπέδου.

Προφανώς η κυρία μαμά τους έκρινε ότι αυτό είναι το πιο ασφαλές σημείο σε τούτ’ το σπίτι για να γεννήσει.

Λατρεύω την λογική των γατιών.

Θεότρελλες!

Το Μαριανθάκι εν ώρα εργασίας, που λένε.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που διαβάζει, γυναίκα που αισθάνεται υπερβολικά ή γράφει.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα πνευματώδη, πλανεύτρα, τρελή και παλαβή. Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που σκέφτεται, που γνωρίζει αυτά που ξέρει κι επιπλέον μπορεί και να πετά· γυναίκα σίγουρη για τον εαυτό της.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που γελά ή κλαίει στον έρωτα, που ξέρει να μετουσιώνει το κορμί σε πνεύμα· πόσο μάλλον μία που αγαπά την ποίηση ή που στέκεται να θαυμάσει για ώρες κάποιο πίνακα και που δεν ξέρει πώς να ζει δίχως τη μουσική.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που ενδιαφέρεται για την πολιτική, που είναι επαναστάτρια και νιώθει φρίκη απέραντη μπροστά στην αδικία. Γυναίκα που σιχαίνεται την τηλεόραση. Και που είναι όμορφη δίχως να στέκεσαι στο πρόσωπο ή το κορμί της.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα παθιασμένη, παιχνιδιάρικη, διαυγή και βλάσφημη. Μην το ευχηθείς ποτέ να ερωτευτείς μία γυναίκα τέτοια.

Γιατί όταν ερωτεύεσαι γυναίκα όπως αυτή, ασχέτως αν μείνει μαζί σου, ή αν σε αγαπήσει κι εκείνη, από μια τέτοια γυναίκα, ποτέ δεν επιστρέφεις.

 Martha Rivera Garrido          

Κι’ εν πάση περιπτώσει, για να μην τα πολυλογούμε:

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που δουλεύει με γατιά στα πόδια της κλπ. κλπ. κλπ.

Γκαγκάν               

Μούζικα: Ciao Pussycat! 

Η ιταλική βερσιόν του βασικού θέματος της ταινίας "Χαρέμι για δύο" (What's New Pussicat, 1965)

Χρήσιμη παραπομπή: ΝΙΑΟΥ!