Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΙ’ Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

( σκέψεις διάφορες )

Ο φιλόλογος αγαπά την ποίηση. Ο ποιητής αγαπάει τη ζωή. Αν ποτέ τα βρουν αυτοί οι δυο να μου τρυπήσετε τη μύτη.

Να το πω και με παράδειγμα: Ο φιλόλογος θαυμάζει αυτό το σημείωμα, ενώ ο ποιητής θαυμάζει την πλάτη (και τον κώλο) της μούσας του έτσι όπως φωτίζεται από το φεγγαρόφωτο της γρίλιας.

Όταν ήσαν παιδιά κι’ έπαιζαν τους κλέφτες κι’ αστυνόμους, δεν χρειάζεται να πω ποιος έπαιζε τους αστυνόμους.

Οι φιλόλογοι – ιδίως αυτοί που ασκούν το επάγγελμα του δασκάλου – πιστεύω ότι θα έπρεπε να έχουν στο πανεπιστήμιο παρακολουθήσει μάθημα ανατομίας... κι’ όσοι πάλι ασκούν το επάγγελμα του κριτικού ποιήσεως, να έχουν σφάξει τουλάχιστον κάνα-δυο κοκόρια, μη πω τίποτε πιο ζόρικο και με παραξηγήσετε, προτού ασχοληθούν με τους ποιητές...

(Να ’χουν έστω πάει για ψάρεμα!)

Έτσι;

Καπίτο;

Κι’ όχι κουνήματα σε τα μας.

(Διότι ούτ’ εμείς τάχα μου αντιλαμβανόμεθα από φιλολογίες…)

Να σφάζεις, να σκοτώνεις, αλλά να σκοτώνεις με αγάπη κάτι που αγαπάς, αλλιώς άσ’ το! Τζίφος!

Κάτι ήθελα να σημειώσω ακόμα αλλά το ξέχασα.

 ποίημα:

ΣΥΡΜΑ!

                                                                                            μνήμη Βασίλη Αυλωνίτη και Γεωργίας Βασιλειάδου

                        Ένας ύποπτος πόλισμαν

                         κόβει βόλτες έξω απ’ το ποίημα

                         με τη σφυρίχτρα του...

                         και με το μαραφέτι του...

                         Κι’ όλο κατά δώθε το μάτι του –

                         Εννοώ:

                         Ο φιλόλογος, ο κριτικός της λογοτεχνίας βεβαίως...

..........................................................................................................................................................

 *

Ο Μπασιάκ, ένας καλτ ποιητής!

Ποιος το είπε αυτό ρε,

ρεμάλια;

Όποιος κι’ αν το ’πε, μπράβο, πολύ μ’ άρεζε.

(Το ανωτέρω αναφέρεται σ’ ένα πολύ επιτυχημένο σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολύ γκαγκάν, ανώτερο από λογής περισπούδαστες φιλολογικές παρουσιάσεις σε σπουδαία λογοτεχνικά περιοδικά κλπ. οπού δεν αντιλαμβάνεται πλήρως ο ποιητής αν τον βρίζουνε τώρα ή τον τιμούνε…)

↶↷

Τραγουδάκι: Πρωΐαν σε είδον, Γεωργία Βασιλειάδου

Υποσημείωση: Η Γεωργία Βασιλειάδου είναι φτυστή φατσικώς η γιαγιά μου η Θοδώρα ή Ντουντού, εις την οποία οφείλω πολλά. Την αγαπώ!

Ένα ψιλοσχετικό λινκ, για την γιαγιά κ.ά. τινά, ΕΔΩ

*

Βίντεο: Η σκηνή στο σαλούν, από την εκπληκτική τσέχικη ταινία Τζο ο Λεμονάδας του 1964.

Στο 2.16 ένας εξαιρετικός και πειστικός ορισμός για το τί εστί ποίησις.