Αναδιοργανωξεχαρβάλωση τώρα!

ANAΔIOPΓANΩΞEXAPBAΛΩΣH

Ο όρος, αν τον αντιγράφω σωστά, ανήκει σ’ έναν λαϊκό ο οποίος συμμετείχε σε κάποιο πηγαδάκι στην Ομόνοια το ’90-τόσο και το διέσωσε με το μαγνητοφωνάκι του ο Νταλούκας.*

Τα πηγαδάκια αποτελούν στοιχείο σημαντικό του λαϊκού πολιτισμού, και δη του λαϊκού πολιτικού πολιτισμού που λένε. Άγνωστοι μεταξύ τους εργατικοί, νεολαίοι, περίεργοι κλπ. στήνουν επιτόπου μια μίνι βουλή του δρόμου και του δίνουν να καταλάβει. Προφανώς πρυτανεύει η αντιπαράθεση και σύγκρουση απόψεων, που ενίοτε καταλήγει σε αιματηρή αντιπαράθεση, γροθοπατινάδα κλπ. Συνήθως όχι.

Φρονώ πως είναι λάθος η χρήση της έννοιας πηγαδάκι στις λεζάντες κάτι φωτογραφιών από την Βουλή με τρεις-τέσσερις εκειπέρα πολιτικάντηδες που χαριεντίζονται. Δεν είναι πηγαδάκια αυτά. Μαλακία είναι…

Εγώ αν ήμουν Πρωθυπουργός, έστω βουλευτής, ούτε που θα καταδεχόμουν να συμμετάσχω. Τέτοιες εικόνες προσβάλλουν την δημοκρατία μας. Αν ήμουν Πρωθυπουργός απλώς θα κουβάλαγα στην Βουλή των Ελλήνων τους φίλους μου τους Καννίβαλους και άλλα φρικιά, θα κουβάλαγα μαοϊκούς, τροτσκιστές, αναρχικούς, σιτουασιονιστές, και τους κνίτες φυσικά, εννοείται, να το κάνουμε αμφιθέατρο της Σορβόννης, εργάτες κι’ αγρότες και κινηματογραφιστές, να το κάνουμε καλοκαιρινό. Εγώ έτσι εννοώ την δημοκρατία – και σε όποιον αρέσει!

 

(*) Το άρθρο του Νταλούκα και το ηχητικό ντοκουμέντο: ΕΔΩ.

Μούζικα και τραγουδάκι, χορευτικό: ταγκό, Adios Muchachos, Αγκουστίν Μαγκαλντί.

Οι φωτογραφίες είναι πλάνα από το έξοχο φιλμάκι Μεγάλες νύχτες, μικρά πρωϊνά, για τον Μάη του '68.