ΓΥΜΝΟ

Φαντάσου

μια παναγιά

μια πριγκηπέσσα

μια μις υφήλιος

και βάλε

γυμνή

τσίτσιδη ντιπ

όλη δόξα όλη χάρη

στην περίφημη τρύπια κουβέρτα μου.

Είναι η Μαρία

(το κορίτσι μου) που μου ποζάρει για το ποίημα ετούτο.

Η Μαρία

φτιαγμένη με τα λαμπερότερα φωνήεντα του χρωστήρα μου!

     

Φωτογραφίες: Επάνω, το πρωτότυπο δακτυλόγραφο. Το φιλολογικό άρα αυτό γυμνό χρονολογείται 2/5/13 Μ. Πέμπτη παρακαλώ. Προφανώς γραμμένο στο καμαράκι στο Μεταξουργείο...
Ζόρικια περίοδο. Πολύ κρύο και πείνες, δεν ξέρω ποιο από τα δυο είναι το χειρότερο.
Αλλά πώς το λέω κάπου αλλού:
Μας περιμένει η δόξα στη γωνία!
(Αμέ, αλλά;!)
Κάτω, ένα σημείωμα που βρήκαμε στα χαρτιά μας. Πλάκα έχει, γι’ αυτό και το δημοσιεύουμε. Η αναφορά στον Ρεμπώ έχει να κάνει με τον τελευταίο στίχο, εκεί που λέει ο ποιητής για τα φωνήεντα του χρωστήρα του κλπ. κλπ.

Μερικές φωτογραφίες ακόμη: Ξαπλωμένα γυμνά διάφορων εικαστικών συναδέλφων - Χέκελ, Βλαμένκ, Πικασσό...