ΑΛΑΣΚΑ

Χρόνια πολλά στις Βαρβάρες!

Βαρβάρα, Μπάρμπαρα για την ακρίβεια, λέγαν την ηρωΐδα αυτής της αισθηματικής ιστορίας, με ποιήματα και εικόνες παρακαλώ. Κυκλοφόρησε δοκιμαστικά το ’90 σε καμμιά εικοσαριά αντίτυπα...

Αργότερα αναδημοσιεύτηκε βελτιωμένη στην εφημερίδα Νέα Προοπτική. Μια ακόμα πιο βελτιωμένη μορφή χάθηκε.

Η «Αλάσκα» είναι βεβαίως μια διασκευή του Χρυσοθήρα του Τσάπλιν. Βάνω και κάποια στοιχεία από το Μαχαγκόνυ του Μπρεχτ. Και μεταφέρω την δράση στα 90s, στην εποχή του ΚΛΙΚ κι’ όλων αυτών των αηδιών. Η αναζήτηση χρυσού βεβαίως είναι αλληγορική, το χρυσάφι της ποίησης παναπεί, την αλήθεια της ζωής γυρεύει ο «ανθρωπάκος» μας...

κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

(* Το αντίτυπο που σκάναρα και παρουσιάζω το δανείστηκα – διότι εγώ δεν το έχω – από ’να φιλαράκι, τον Νίκο Πανουτσόπουλο, εξ Αμαλιάδος, σπουδαίο πότη, τραγουδιστή φάλτσο και βεβαίως Φυσικό, συγγραφέα ενός εξαιρετικού, απολαυστικότατου λεξικού φυσικών όρων, πιότερες από 2.500 σελίδες Α4, που εύχομαι να κυκλοφορήσει σύντομα – αν βεβαίως βρεθεί κάνας τρελλός εκδότης... αναμένομεν!)

Το "Mahagonny by night", η μεγάλη επιτυχία της Βαρβαρούλας μας, σε νεότερη μορφή:

ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η ζωή

τόσο δα μικρή

Η νύχτα

πόσο μεγάλη

Το ξημέρωμα αργεί

Στην πόλη

η νύχτα

λαμπερή

σα γιορτή

απαστράπτουσα

εκτυφλωτική

φωτορυθμική

η νύχτα στην πόλη

κατάφωτη

néon

ουρανοί διαφημίσεων

ένα

ζευγαράκι

παντού φώτα

ερωτευμένοι

πάνε

πού πάνε

ξέρουν

δεν ξέρουν

στα φώτα

γυρνάνε

φώτα ολόγυρα

γυρεύουν

λίγο σκοτάδι

μία

γωνιά σκοτεινή

εις μάτην

σκοτάδι

πουθενά

σ’ αυτήν την πόλη του φωτός

μία γωνιά σκοτεινή

πουθενά

για δυο ερωτευμένους

λίγο σκοτάδι

λίγο σκοτάδι

λίγο σκοτάδι!