Μια βραδυά στο Φουτουριστικό Καμπαρέ

(Μια έξαλλη βραδυά λόγου και τέχνης, που έλαβε χώρα στα παλιά κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, πέρυσι, 28/11/2017, στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Πρωτοβουλίας "Το 2017 για το 1917" για τα 100 χρόνια

 της Οκτωβριανής Επανάστασης)

πρόγραμμα

Σφυρίχτρα, κυρίες και κύριοι, αξιότιμα παιδιά, ξεκινάμε.

(Έχουμε παράκληση από τα παιδιά που φυλάν εδώ το χώρο να περιορίσουμε το κάπνισμα εντός της αιθούσης ή να μη καπνίζουμε καθόλου, διότι υπάρχει πρόβλημα με την διεύθυνση, τους προϊσταμένους κλπ.)

Στην είσοδο της αίθουσας υπάρχει ένα μικρό περίπτερο – γραφείο στοιχημάτων τροποντινά:

«Απόψε, η μεγάλη αναμέτρηση: Πούσκιν εναντίον Γκόγκολ, ελάτε να βλέπουμε να πέφτουν τα ωραία στοιχήματα, θα χυθεί αίμα, πολύ ξύλο κλπ. κλπ.»

εισαγωγή

Ο Προλέ (Prolekulture) διανέμει στο κοινό τα αυτοκόλλητα που έφτιαξε, όλοι μας είμαστε βέβαια κοινό. Τον βοηθάμε κι οι άλλοι φυσικά, τους τα κολλάμε στο πέτο, στο κούτελο κλπ.

«Ένα γέλιο θα σας θάψει!»

«Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»

«Αναζητώντας τους Κροκάνθρωπους»

«Ναι, ρε, Κ.Δ.Ω.Α.»

«Η κατάστασις είναι κρίσιμος αλλά όχι απελπιστική. / Εάν απελπισθής μην απελπίζεσαι!»

«Η τυχαία συνάντηση μιας ομπρέλας με μια ραπτομηχανή πάνω σε ένα ανατομικό τραπέζι»

«Όσο υπάρχουν μπάτσοι θα είμαστε Απάτσι»

«Όποιος κάνει μισές επαναστάσεις σκάβει το λάκκο του! / Σας βαρέθηκα όλους, λέω να τα φτιάξω με έναν αναρχικό» κλπ. κλπ.

Ο Μπασιάκ έχει πάρει θέση στη σκηνή για τον πρόλογο, καλωσορίσματα και τα σχετικά. Φοράει κι ένα ραπανάκι στην μπουτονιέρα.

(Άλλοι φορούν άλλα λαχανικά…)

Μουσική υπόκρουση: Ελαφρά μουσική και κλάξον.

2

ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ ΜΕ ΓΕΛΙΑ

Ο Μπασιάκ λέει το ιστορικό, πώς μετέφρασε το ποίημα του Χλέμπνικωφ για πρώτη φορά στα ελληνικά και μάλιστα χωρίς να διαθέτει το πρωτότυπο (!) αλλά μια χαρά τα πήγε…

Διαβάζει την μετάφρασή του,

κατόπιν του Φραγκόπουλου,

του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου

και τέλος του Κεντρωτή.

(Θα τις έλεγαν άλλοι τις άλλες μεταφράσεις, όμως η μία κάηκε, ο άλλος δουλεύει, η άλλη ήταν στο τυπογραφείο να παραλάβει το βιβλίο που κυκλοφορεί την Πέμπτη… ας τις πει και τις τέσσερις ο Μπασιάκ…)

Μουσική υπόκρουση: Οι Αέρα Πατέρα ή/και τα Κουλούρια, τα δυο μουσικά μας σύνολα, υπονομεύουν κωμικά το ποίημα με κλάξον, δοξαριές, πριονιές, πορδές κι ό,τι άλλο νομίζουν.

3

ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ

Κουλούρια, ζεστά κουλούρια, καίνε, καίνε, καίνε! – έτσι φώναζε ένας που πούλαγε κουλούρια το ’90 στην Ζήνωνος και τα πέριξ…

Μας παίζουν 2-3-4-5 όσα γουστάρουν κομμάτια… Λιανοαντάρτικα κ.τ.λ.

4

ΟΥΜΠΟΥ

Βγαίνει ο Ακράτ ο Αριστείδης, ντυμένος ως βασιλεύς Ουμπού.

Λέει την ατάκα:

«Ψηφίστε με! Υπόσχομαι να αθετήσω όλες τις υποσχέσεις μου! Και καταρχήν αυτήν που μόλις σας έδωσα!»

– Μας λέει κι ένα ποίημα δικό του, αν θέλει ή εναλλακτικά αυτό: –

Τα ερωτικά κουνήματα του κυρίου Ουμπού, δόκτορα των Οικονομικών

Ο κ. Ουμπού εφόρεσε το πράσινό του το σκουφί,

τα κόκκινα τα ματογυάλια του.

Όπως εσειότανε μια δεξιά, μια ζερβά, παρίστανε το βαπόρι,

είτε από μπρος είτε από πίσω, κι’ αντίστροφα για τους δαλτωνικούς.

Όμοιος με ουρανό μετέωρο αστραπηβόλο, εμπήκε μέσα στα λουτρά.

Αυτά, τον καιρό που ήταν βασιλιάς της Ελλάδας.

Απορρίπτοντας τα ρούχα του, παρουσιάστηκε σαν ιπποπόταμος.

Και ο λουτράριος ελούστηκε τα κλάματα.

5

LATERNA MAGIKA

Ο Bill Hunchback παρουσιάζει…

Ένα ρώσικο λαϊκό παραμύθι επιστημονικής φαντασίας του 19ου αιώνα, με ιδιοκατασκευή-λατέρνα οπτική κλπ.

Πώς η Αελίτα κι ο Γιεβγκέκι πήγαν στο φεγγάρι…

6

ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ

Δεύτερο μουσικό: 2-3-4 κομμάτια Αέρα Πατέρα.

Προλογικά, στους Αέρα…

Κάποιος, ίσως πάλι ο Ακράτ, βγαίνει με την φωτοτυπία-εφημερίδα:

«Εφημερίδεεες! Έκτακτο παράρτημα! Οι κομμουνιστές τρώνε και δεν πληρώνουν!»

7

ΑΕΛΙΤΑ

( ψευτο-αναπαράσταση της τελικής σκηνής της χαμένης φουτουριστικής ταινίας «Δράμα στο Φουτουριστικό Καμπαρέ Νο.13» )

Ενώ παίζουν ακόμα οι Αέρα Πατέρα, εμφανίζεται η Εύα. Ο Στέφανος ο Αχά γυρνά προς το μέρος της. Ο Αχά φοράει λαχανικό στην μπουτονιέρα του και πράσινα δάκρυα κυλούν στα μάγουλά του. Κρατάει μαχαίρι.

Διάλογος:

(Απλώς ανοιγοκλείνουν τα στόματά τους – τους ντουμπλάρει ο Τζίμης με μικρή χρονοκαθυστέρηση…)

ΑΧΑ: Ποια είσαι εσύ;

ΕΥΑ: Εγώ είμαι η Εύα, είμαι ζωγράφος.

ΑΧΑ: Εύα φύγε, κρατάω μαχαίρι.

ΕΥΑ: Είμαι η Αελίτα! Η βασίλισσα του Άρη.

ΑΧΑ: Να σε σκοτώσω πρέπει! Κοίτα, πράσινα δάκρυα κυλούν στις παρειές μου.

Η Εύα πλησιάζει, βγάζοντας την μπλούζα της. Η μουσική δυναμώνει.

Αγκαλιάζονται, κάνουν πως χορεύουν, τανγκό. Ο Αχά βγάζει το μαχαίρι και το καρφώνει στο στήθος της.

ΤΖΙΜΗΣ: Την μαχαίρωσε. Τώρα πρέπει να πάρει το πτώμα και να πάει να το πετάξει στο δάσος.

Η Εύα και ο Αχά (ή την παίρνει στην αγκαλιά του ή αγκαζέ) περιφέρονται ανάμεσα στο κοινό και μοιράζουν δωρεάν την μπροσούρα κομμουνιστικής φαντασίας του Βασίλη Ludens «ΕΣΣΔ-CCCP-USSR – Ένωση Σουρεαλιστικών Σεξουαλικών Διαναδρομοπροοπτικών…»

Ταυτόχρονα, κάποιος, ας πούμε η Μαριάνθη διαβάζει μετά μουσικής την…

ΦΑΤΣΟΥΦΟΠΛΗΞΙΑ 

(υπό Άλεκ Σχινά)

Γρασσοσιδεροζούπηχτα, σφιχτογραμμοφρικιούντα,

Ατμοτσουκνιδομέθυστα, ταπεινομαδερόβια,

Ομαδοφυτονείρικα, αλληλοεκχυτάτα,

Τυφλομηχανοφόβιστα, και όλα μαζί: Φριζέλι.

Κει που διαδοχαυνίζανε κι’ αυτoθολογουστώναν… κλπ. κλπ.

8

μουσικό φινάλε:

Κουλούρια και Αέρα Πατέρα όλοι μαζί κι αντίο. Μαύρη ζωή που κάνουμε κ.τ.λ.

Χοροεσπερίς διά ντανταϊστάς.

Φωτογραφίες: ένα από τα αυτοκόλλητα του Προλέ (για το οποίο μάλιστα φάγαμε εβδομαδιαίο αποκλεισμό από το facebook και 7 μέρες βάλαμε τη γάτα μας να κλαίει για τούτο) και το εξώφυλλο της μπροσούρας του Βασίλη του Ludens.

 

ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΚΑΜΠΑΡΕ

(ο πρόλογός μας, στο περίπου)

Η ευθυμία είναι επαναστατική.

Όποτε γελάν οι υποτακτικοί, οι Kύριοι… τσιρλιό, νά! τους πάει…

(έτσι λέγει κι’ ο Ζιρωντού, στην Τρελλή του Σαγιώ).

Το γέλιο, τ’ αστεία μας, που συχνά τ’ αφεντικά αδυνατούν να πιάσουν, να τα –καν!– εννοήσουν, οι χοροί μας, έξαλλοι, άγριοι, πρωτόγονοι, ανήθικοι, οι ρεμβασμοί μας υπό το τεμπέλικο σεληνόφως, τα κάθε λογής γλέντια μας, μηδ’ εξαιρουμένων ή πρωτίστως των ερωτικών, τα βογκητά κι’ οι αναστεναγμοί του κρεββατιού…

(να σας πω κι’ ένα κοινό μυστικό: οι Κύριοι δεν πηδιούνται, μόνον τον παίζουν… ποικιλοτρόπως!)

Όλα αυτά αποτελούν μια καθημερινή «απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών» που λεν κι’ οι κλασσικοί μας.

Παίρνουμε, παναπεί, από τους Κυρίους πίσω την ζωή που μας κλέβουν, ρημάζουν, μαυρίζουν.

Είμαστε αράπηδες και είμαστε περήφανοι! Με την έννοια αυτή σας καλωσορίζουμε στην φουτσαφοπληκτική μας βραδυά.

Οι θεωρίες μας εμπνέουν αλλά τα λόγια περιττεύουν τώρα… Δράση!

…

Φωτογραφίες: μερικές φωτογραφίες από την ωραία βραδυά μας

 

 

Κυττάζοντας τις φωτογραφίες, στην τελευταία αυτός με τις φαβορίτες και το καπέλο είναι ο Νικόλας ο Γκόγκος, φοβερός ποιητής, ουκουλελετζής, κουλουρτζής φυσικά και γερό ποτίρι, φίλος!

Απ’ τα παραλειπόμενα της βραδυάς:

Προετοιμάζοντας τα νούμερα, το σενάριο των οποίων σιγά μην τηρήθηκε και μάλιστα κατά γράμμα, λέω της Εύας:

– Εύα, άκου, μόνο λίγο βυζί θα δείξεις.

– Λίγοοο; Μοοόνο; κάνει η Εύα, παίρνοντας το αξιαγάπητο περίλυπό της ύφος.

Σημειωτέον επίσης: ότι μετά την παρθενιά της Μαργαρίτας, στην βραδυά του Σοβιέτ των ποιητών, επάρθη και η παρθενιά της Μαριάνθης, απαγγελτικώς πάντα εννοώντας, δημοσία, η οποία μας διάβασε την Φουτσαφοπληξία του Σχινά με αξιοθαύμαστη οφείλω να πω ψυχραιμία κι’ αισθησιασμό κι’ ας γινότανε γύρω της κόλαση.

…

Πάντα τέτοια, σύντροφοι!

(Και μιλ μερσί εκ μέρους της Πρωτοβουλίας σε όλους όσους συμμετείχαν… Αμέτοχος δεν ξέρω αν ήταν και κανείς…

Κρατώ και τα λόγια του φύλακα: – Εντάξει, θέμε να γυρίσουμε σπίτια μας, αλλά μην το διαλάτε τόσο νωρίς ρε παιδιά… Καλά δεν περνάμε;)