Εξορκισμός με γέλια

Γελάτε!

Γελάμπετε!

Γελαμπάζετε!

Ω γελωτόπλαστοι σεις

γελιοκόποι

Ω χαραλάμπηδες

με χαμογελούλουδα στα μαλλιά

Ω γελιοσκασμένοι μου συγγελαστάδες... κλπ. κλπ. κλπ.

Σημείωση

Η ιστορία αυτής της δοκιμής: Είμαστε γύρω στα 1983-84 και διαβάζω νομίζω στην ερωτική αλληλογραφία του Μαγιακόφσκι με την Λιλή Μπρικ μια αναφορά στο ποίημα αυτό του Χλέμπνικωφ, αποτελούμενο λέει εξ ολοκλήρου από νεολογισμούς πάνω στην ρίζα της λ. «γέλιο».

Βουρλίζομαι! Κουρδίζομαι περίεργα.

Πενιχρά τα διαθέσιμα μέσα ωστόσο εκείνη την εποχή, το ποίημα δεν το βρίσκω πουθενά ούτε στα ελληνικά ούτε σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα μεταφράσιμη (όχι πως ξέρω δηλ. καμμιά ξένη γλώσσα...) οπότε κάθομαι και γεμίζω ένα ολόκληρο τετράδιο με αυθαίρετους αυτοσχεδιασμούς – πώς περίπου φανταζόμουν τον «Εξορκισμό…»

(Μάλιστα, μια-δυο σελίδες του τετραδίου συμπεριελήφθησαν στην συλλογή Πολύ ευγενής του 1985...)

Νομίζω ότι δεν τα κατάφερα άσχημα!

Στη φωτογραφία, πάνω: Ο Βελιμίρ Χλέμπνικωφ με την παρέα του.

Κάτω: Τρία πορτραίτα του Χλέμπνικωφ, το ένα με τα χρώματα είναι του Λαριόνωφ, τα σκίτσα το ένα είναι του Νικολάϊ Κουλμπίν, το άλλο δεν θυμάμαι και δεν βγάζω και το όνομα της υπογραφής... (Άμα το διασταυρώσω θα επανορθώσω).

*

Παραθέτω εδώ άλλες τρεις μεταφράσεις του ποιήματος, αλλωνών, μεταγενέστερες αλλά πιστότερες προφανώς της δικιάς μου:

Ε, σεις που γελάτε δω και κει!

Γελώντας τόσο γελαστοί!

Γελάστε τώρα πέρα ως πέρα

Γελάστε τώρα γελωποί!

Γέλια γελιωτών γελώντων, επιγελούν

τους γελιστές

Γελισμοί των γελοφρόνων αντιγελούν

τους γελαστές.

( μετάφραση: Μίλτος Φραγκόπουλος ) 

Ω, γελάστε, γελαστάδες!

Τρισγελάστε, ω γελαστάδες!

Οι γελούμενοι γελώντας

γελοζούνε γελουργώντας,

ω γελάστε γελωδώς!

Ω, επιγέλειων γελασμάτων

γέλιο γελαστί γελώντων!

Γέλα, ω γέλα, καταγέλα,

γέλιο καταγελαζόντων!

Γελουργία, γελουργία,

αναγέλια, περιγέλια,

γελαστές, γελαστές

γελαστάκηδες

Ω, γελάστε, γελαστάδες!

Τρισγελάστε, ω γελαστάδες!

( μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος ) 

Χαχανίστε, ω χαχανιστές!

Ξαναχαχανίστε, ω χαχανιστάδες!

Οι χαχάνοι χαχανάνε,

χαχανοζούν, χαζοχαχανοπερνάνε.

Ω, χαχανάτε χαχανούδικα!

Χαχάσματα χαχασμάτων

χαίνουν, χάνουν, χάσκουν,

χασχίζουν, χαχαίνουν, χαχάζουν.

Χάσκαε, χάσκαε χαχαστί, ω χαχανιστή,

Χάσκαε, χάσκαε χαχανιστί, ω χαχαστίσκε!

Χαγούργειε χαχανούργικα στο χάος

χαχανούργειε αναχαχανωτά,

παραχαχανωτά και ξεχαχάνωτα!

Χαχανίστε, χαχανίστε, ω χαχανιστές!

Και ξαναχαχανίστε, ναι, ω χαχανιστάδες!

( μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής )

Φωτογραφία: η Εύα, στιγμιότυπο από την περυσινή εκδήλωσή μας, τέτοιες μέρες πάνω-κάτω, Μια βραδυά στο Φουτουριστικό Καμπαρέ, που διοργανώσαμε πέρυσι, στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Πρωτοβουλίας "Το 2017 για το 1917" - για τα 100 χρόνια του Οκτώβρη, στο Πάρκο Ελευθερίας (παλιό ΕΑΤ/ΕΣΑ). 

Η φωτο δεν είναι άσχετη με το θέμα μας. Θα επανέλθουμε αύριο, με περισσότερο πράμα.

Τέλος, ακόμα ένα ποίημα του Χλέμπνικωφ, σε δική μου ας πούμε μετάφραση κλπ. κλπ.

Όταν πεθαίνουν τα άλογα – ξεφυσάνε

Όταν πεθαίνουν τα χορτάρια – ξεραίνονται

Όταν πεθαίνουν οι ήλιοι – σβήνουν

Όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι – λένε κι' ένα τραγούδι.