Το ποιητηλίκι - 2

Του Αγίου Μπωντλαίρ σήμερα

  

Κι’ εγώ μαζί με τον Μπωντλαίρ θυμάμαι τον Γκόρπα, τον οποίο συνάντησα μια φορά όλη κι’ όλη στη ζωή μου, σε μια έκθεση βιβλίου στην Κηφισιά το ’80 τόσο. Δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Μου το είπε μετά ο μακαρίτης ο φίλος μου ο Μπόλοξ, που μαζί είχαμε πάει στην έκθεση κι’ ελαφρώς μαστουρωμένοι. Πιάσαμε κουβεντούλα πολύ ποιητική, δεν θυμάμαι τί είπαμε, μόνο πως είχα εντυπωσιαστεί. Του έδειξα κάποια ποιήματά μου, που τα κουβάλαγα συνέχεια μαζί στο ταγάρι μου, γυρνάγαμε με ταγάρια τότε. Τους έριξε μια ματιά, χαμογέλασε, το θυμάμαι το χαμόγελό του. Μου είπε, πάρε αυτό να διαβάσεις προτείνοντάς μου τους Τεχνητούς Παραδείσους.

Του λέω, δεν έχω λεφτά.

Μου λέει, δεν πειράζει πάρ’ το.

Κάτι λίγα ψιλά είχα, του τα ’δωσα.

Επιστρέψαμε από την Κηφισιά στα Εξάρχεια με τα πόδια. Καθ’ οδόν μου είπε κι’ ο Μπόλοξ ποιος ήταν αυτός ο μυστήριος· δεν με πίστευε πως δεν τον αναγνώρισα.

(Σημειωτέον: Τους ωραίους τότε τους λέγαμε μυστήριους! Ωραίους λέγαμε τους τρελλούς… Ωραίος ήταν ο Μπόλοξ, ο Γκόρπας ήταν μυστήριος…)

Πίπα οπίου και βιβλιοθήκη

Η βιβλιοθήκη του παππού Ζωρζ, του Μιχαηλίδη (λεπτομέρεια)