Η παραμάνα

«Γιατί εμείς πετάμε / και θα τους φάμε / και θα τους φάμε

τους αντισιμικούς». - Νίκος Καρούζος

Διαβάζω εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι του Νταλούκα, περί παραμανών. Αι παραμάναι, λέει, ήσαν το σήμα κατατεθέν των Ελλήνων υπαρξιστών της Ιπτάμενης Παράγκας, έμβλημα της ανέμελης φτώχειας.

Ο Σίμος, λέει, εισήγαγε την παραμάνα εν Ευρώπη. Μάλιστα παρασημοφόρησε κάποτε με μια παραμάνα τον ξακουστό φιλόσοφο του δρόμου, τον Μουνά.

Απ’ αυτού, λέει – αλλά μάλλον τα παραλέει – την παρέλαβε το πανκ!

Ως νέος είχα υιοθετήσει κι’ εγώ την παραμάνα, μέσω πανκ βεβαίως (καίτοι οι μουσικές που προτιμούσα ήσαν άλλες).

Τώρα ενθυμούμαι ότι η μάνα μου, που μικρή, μαθήτρια πήγαινε πότε-πότε στην Παράγκα με τις φιλενάδες της, κάποιες μάλιστα από τις οποίες τις είχα γνωρίσει και πάντα όλο και λέγαν καμμιά υπαρξιστική ιστορία οσάκις αξιωνόμουν να περάσω απ’ το πατρικό να τους δω και να φάω φυσικά, γιατί δεν το συνήθιζα τότε, μ’ υποδεχότανε πάντοτε έτσι: – Μια χαρά σε βλέπω, ίδιος ο Σίμος!

Ώστε, μάλλον, έτσι λοιπόν εξηγείται…

Η ζωγραφιά: Σκέψη και Δάκρυ, ένα σκίτσο του Αντώνη Ρηγάτου, ζωγράφου και θαμώνα της Παράγκας του Σίμου.

(Από τα αρχεία του Μ. Νταλούκα)

Το άρθρο του Μανώλη Νταλούκα, εδώ: http://freedomgreece.blogspot.com/2013/07/blog-post_8.html