Αλέξανδρος Αραμπατζής

-1-

(Φυλλομετρώντας μια ποιητική συλλογή του Αραμπατζή με τίτλο οπού σου στραμπουλάει τη γλώσσα*)

Όταν διαβάζω Αλέξανδρο Αραμπατζή

κομπάζω

και δικαίως ασφαλώς καθώς

ο αδαής μπρος σ' έναν Πικασσό:

Ε, καλά έτσι μπορώ κι’ εγώ να γράφω!

(*) Αναφερόμεθα στην ποιητική συλλογή "Δυο δρυοκολάπτες δραπετεύουν από το δρυοκολαπτεκκολαπτήριο", Μανδραγόρας 2002.

-2-

Πας να κάνεις το χοντρό σου. Βιαστικά διαλέγεις χωρίς να το πολυσκεφτείς μια ποιητική συλλογή απ’ τη βιβλιοθήκη,

π.χ. "Περί υψηλής ραπτικής καταιγίδων και καρφιών στα φέρετρα" του Αλέξανδρου Αραμπατζή, εκδόσεις Μανδραγόρας 2005

Καλά κρασιά!

Εν τέλει περνάς μισή και μία ώρα διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας ωραία ποίηση κι’ απολαμβάνοντας με ρουθούνια ορθάνοιχτα ωσάν τους Επτάχρονους ποιητές του Ρεμπώ τις ευωδιές του καμπινέ.

-3-

Επίσης, ο Αλέξανδρος Αραμπατζής, ο οποίος τυχαίνει εντελώς τυχαίως αλλ’ αναπόφευκτα να είναι φίλος μου διότι οι φίλοι μου εμένα δεν είναι τίποτε σαχλαμάρες σπουδαίοι και τρανοί, σαν τον Κούλη ή τον Στουρνάρα ή ξερωγώ,

ο φίλος μου ο Αλέξανδρος λοιπόν έχει γράψει το πιο ωραίο ερωτικό διήγημα του κόσμου:

Αγόρι Κορίτσι Μαχαίρι

- απ’ τη συλλογή "Ο χορός του σφυροδρέπανου", πάλι Μανδραγόρας 2005 -

  

Διαβάζετε Αραμπατζή, κάνει καλό!

      Δεν κάνω ποίηση για να με κλαίνε οι ρέγγες

      Οι ρέγγες όσο με κλάψανε με κλάψανε

      Αρκεί

      Τώρα ας με κλάψουνε και οι κολιοί

      ας με κλάψουν και οι συναγρίδες

      ας με κλάψουν και οι αχινοί

      ας με κλάψουν και οι σαρδέλες

      ας με κλάψουν και οι κάβουρες

      ας με κλάψουν και οι σολωμοί άμα λάχει

            Αλέξανδρος Αραμπατζής 

Ο Αλέξανδρος, κορυφαίος εκπρόσωπος της λεγόμενης «τελευταίας προπολεμικής – ή τελευταίας 

προεπαναστατικής, αναλόγως – ποιητικής γενιάς». 

Στην φωτο: ο ποιητής, κι’ ο κάπελας από πίσω, στην μπακαλοταβέρνα πίνοντας κρασάκι.